Też mam problemy z pamięciom krótkotrwałą, czasem zapominam co w ten sam dzień jadłem na obiad lub ide do kuchni po coś a jak już dojdę to się zastanawiam po co szedłem Ale też zrzucam winę na MJ choć zbyt często nie pale.
A co do głupoty to masakra szczególnie mnie dosłownie wkurwiają!!! baby za kierownicą, ta ich bezmyślność, panika i chaotyczna jazda mnie poprostu wpieniają albo młode laski jak zaczynają rozmowe, siedzi sobie człowiek spokojnie w cukierni/kawiarni je sobie ciastko a tu przylezą 2 pasztety i zaczynają napierdalać na pół sali o dupe szwajcach tymi piskliwymi głosikami.
Albo rozmowa z osoba która ma iloraz inteligencji równy naleśnikowi, krew zalewa.
Nie wiem czy to są skutki przyjmowania MJ,PC czy poprostu jestem nerwowy, nie wiem.
Co do mojego wzrostu inteligencji lub spostrzegawczości to nie wiem nie zauważyłem zmian

Z tą pamiecia to ciezko mi ocenic czy tak mialem zawsze (zawsze bylem zapominalski, ale teraz zdarza mi sie to - tak mi sie wydaje, bo obiektywnie tego nie moge ocenic - nieco czesciej). Problem polega na tym wlasnie, ze samo myslenie o tym i zwracanie na to uwagi sprawia, ze efekt wydaje sie bardziej wyrazny.

W sumie mozna tez powiedziec, ze to dzieki wlasnie zmianie poglodow czuje sie inteligentniejszy...

Pochwalony w ten wigilijny wieczór.
Bym smiał stwierdzić, że dla mnie prawdziwym skarbem jaki niosą ośnieżone kapelusze jest sposobność odmiennego spojrzenia, które skłania człowieka do zadumy i zachwytu nad tym co jest.
Gdy niepomyślane staje się częścią nas, gdy niezaplanowane przychodzi zgodnie z planem

Wracajac do tematu - czy czujecie sie lepsi przez bagaz doswiadczen psychodelicznych?

Nie mowie tutaj o lepszy w sensie podejmowania lepszych decyzji, mam na mysli poczucie, ze grzyby zmienily sposob postrzegania na lepszy niz "przed"

A tu linki do filmiku na youtube:
Roland Griffiths - Badania dotyczące psylocybiny 1/2 (napisy PL) http://www.youtube.com/watch?v=bIyKErFLmRo
Roland Griffiths - Badania dotyczące psylocybiny 2/2 (napisy PL) http://www.youtube.com/watch?v=ssxSFrBfQfQ
A tutaj dowiedziałem się, że grzyby poprawiają wzrok i potencję:
Poznaj Swoje Magiczne Grzyby (Napisy PL) 1/2
http://www.youtube.com/watch?v=jc1looRMQTw&playnext=1&list=PLA96E2B3DAB23FA04&feature=results_video
Czy ktoś może to potwierdzić?

Podczas tripu orgiastyczne myśli pojawiają się jakby spontanicznie (lecz dosadnie i wyraziście) wraz ze wzmożonym wzrostem potencji seksualnej. Proszę mi wierzyć na tę abstrakcję myśli, że po zażyciu PC potencja seksualna jest w szczytowej formie
Co do wzroku, jak już napisał Omen, źrenice łapczywych na doznania wzrokowe oczu rozszerzają się do granic, chwytając wszystko w zasięgu ok 180st., ale efekt ustępuje po powrocie. Po sobie zauważyłem jednak, że nauczony patrzeć na PC, jestem w stanie zauważyć o 300% więcej na trzeźwo, nie pobudzony żadnymi środkami. Przydatna umiejętność, jednak na samym początku trochę przytłaczająca.
Po kilku dniach od zażycia PC mój słaby wzrok wraca do swojej rozdzielczości, jednak przez te kilka dni widzę świetnie.
Dorzucę coś od siebie - PC obudziły we mnie empatię, która siedzi przy mnie przy prawie każdych kontaktach międzyludzkich. Jednak bez wzmożonej pracy mózgu, czyli bez rozumienia, empatia nie ma jakby sensu, a właśnie zrozumienie przychodzi mi teraz sprawniej.

Po PC niewątpliwie poszerzają się horyzonty

cytat: Huzar

Dodatkowo zaczela mnie irytować glupota.

To jeden z efektów ubocznych. W starciu mądrości intuicyjnej pobudzonej psychedelicznie z głupotą, na szalę przeciwległą należałoby położyć zwiększoną tolerancję - kolejny efekt po psychedelizowaniu, ale czasem ciężko unieść tak wielką tolerancję, by niwelować wszechgłupotę, gdyż zależność między stopniem napotkanej głupoty a wykazywaną tolerancyjnością daje współczynnik neutralizowania głupoty. Głupota także, to pojęcie w miarę względnie subiektywne, bo tak naprawdę przecież nie ma głupców. No przynajmniej nas otaczają z każdej strony sami mędrcy, począwszy od sprzedawców na straganach, i w zasadzie od ogółu wszelkiej masy uczestników suto zakrapianych obowiązków pracy, a skończywszy na wybitnych redukcjonistach fascynatywnego zapędu rozpędzlowywania własnego ogona. Niemal każdy Polak (człowiek) jest de fakto uniwersalistycznym specjalistą w niemal każdej dziedzinie, począwszy od polityki, a skończywszy na puszczaniu bąków. W sercu każdej takiej istoty leży na dnie uniwersalistyczna, jedna prawda, prawda poczucia mądrości wytworzona przecież pośrednio przez to powstałe przez bezsensowny przypadek z niczego, pole manewrowe. Pole manewrowe, które przyczyniło się do rekonfrontowania intencjonalnej mądrości - czyż ta redukcjonistyczna mądrość nie uskrzydla?

Taką względnie subiektywną głupotą jest na przykład ogólne podejście przedstawiciela homo sapiens Richarda Dawkinsa; względnie, gdyż znalazłoby się parę osób popierających wywody tej opcji, przydających im w dodatku statut jakichś mądrości, a to jedynie gimnastyka degradującego intelektualizmu pozbawiona spajającej jakości mistycznej inteligencji, z głuchym echem odbijająca się po schronie atomowym nieśmiertelności niejaźni, rozchodzącym się po pustym przedpolu podczas opadania pod archetypowe drzewo na polu życia.

Musieliśmy mieć naprawdę wielkie szczęście żeby natknąć się na to pole, więc musimy być niesamowitymi szczęśliwcami. Jednak z perspektywy ekstremum człowieka, któremu w swym przekonaniu, nic nigdy się nie udaje i na nic się nie załapuje i na nic nie zasługuje, to jednak musi być chyba pewien koszmar. Bo gdyby to pole miało się gdzieś skończyć, czy być dla wybranych, to on by się na nie właściwie nie załapał i nie miał prawa tak myśleć, a fakt jego istnienia daje w pewien pokrętny sposób dowód na nieskończoność pola manewru do granic absurdalności braku początku.

Anyłej, to gwoli dygresji, powracając do tego, że głupota to pojęcie względnie subiektywne, należy pamiętać też o uwarunkowaniocentryzmie, co można porównać z etnocentryzmem. Taki uwarunkowaniocentryzm gatunkowy w ogrodzie zoologicznym objawia się iskaniem ludzi przed klatką dla małp. Pierwsze rzeczy jakie mogą przyjść na myśl, to że jest to dziwne, inne, chore, albo ostatecznie głupie, przy założeniu, że nie są to ludzie wymagający dodatkowej troski, tudzież jest to rodzaj przedstawienia mającego obudzić lub stłumić w nas siły kosmiczne inicjowane jaźniami iskających się artystów w tym elemencie transu (przekazu), niejako starsze ewolucyjnie jak korzenie odwodzące przestrzennie, a przywodzące funkcjonalnie liście do słońca, znaczy się te siły prymitywne kojarzone z naśladowaniem swego rodzaju zezwierzęcenia. Dalej niesmak głupoty może też skutkować brakiem możliwości pojednania na odszczepionych płaszczyznach, tzn. instynktownie odczuwana chęć pojednania może nie być możliwa do realizowania przy braku kompatybilności archetypowej warstwic memowych na matrycach pneumowych, i w reakcji urażonego oczekiwania generatywów poarchetypowo odszczepieńczych rekonfrontujemy defason.

Niemniej wielokrotnie można się spotkać z sytuacjami, w których mimo, iż wiadomo, co jest ok, lub co jest mądre lub, co może być najadekwatniejsze, nie jest to wybierane, w wyniku zaledwistego autosabotażyku, lub chęci pofolgowania sobie w głupocie i odpoczęcia, być może od dogłębnych otchłani ostatecznego archetypu, gdyż zdaje się, że im mniejsza energia archetypu, tym większa "głupota" w chęci przedsiębrania niearchetypowego rozgrywania, lecz również wystawiania się na swego rodzaju nowość, aczkolwiek gdy dana nowość nie zostanie wasymilowana przez (żywy zbiór) drzewo archetypów, a dostała na tyle duży impuls w ramach akcji realizowania nieskończoności, że w niejakim zawieszeniu się powtarza, jako ta nowość i głupota, opada spiralnie pod drzewo archetypów pod postacią liści gdzie jest recyrkulowana. Archetyp tutaj byłby ruchem (przemianą) najczęściej i najwłaściwiej odtwarzaną w danej sekwencji układu pola manewru, z czego mogłoby wynikać, że idee niezmienne (Bóg, Duch Św.) nie byłyby archetypami w tego słowa znaczeniu. Choć ostatnie interakcje Huzara i Maniola mogłyby wskazywać, że nie musi to być główną przyczyną przy określaniu głupoty i że ma tu miejsce jakiś dodatkowy wysokoenergetyczny przekaźnik transgraniczny powstający przy dyferencjale niskoenergetycznych archetypów.

Ponieważ już nawet św. Paweł pisze w jednym ze swoich listów: "Czyż nie wiecie, ze jesteście świątynią Boga, i że Duch Święty mieszka w was?", to może, im komuś bliżej tych niearchetypaliów i odczuwa mniejszą kompatybilność z tymi którym do nich dalej lub nie chcą mieć ich po drodze (tych niearchetypaliów), na warunkach rozszczepienia pola cały czas oczywiście, rekonfrontujemy wspomniane już reakcje urażonego oczekiwania generatywów, zwanych powszechnie irytacją, karmiącą nasze gniewne bóstwa, by nasze bóstwa pokojowe (i świątynne) miały co jeść. Ale kiedy staniemy się bóstwem pokojowym irytacja zniknie i nie będzie trzeba polować na gniewne bóstwa w gniewie, ponieważ ofiarują się w pokoju.

Swoją drogą nie zapominajmy, że psychedeliki to środki poszerzające świadomość, ale naprawdę bardzo trudno to udowodnić, w świecie, w którym na pewnym poziomie nie ma kto komu czego, jak już kiedyś wspominaliśmy, udowadniać, gdyż już sam fakt tego, że o tym zapominamy lub się tym z poczucia winy nie zachwycamy lub zachwycamy z pokorą, świadczy jak bardzo naszą transformującą świadomość jaźnioniejaźni ciemiężą układy, fundowane przez refundowanych ogrodników przedpola, może celem zwiększenia ciśnienia układu i szybciejszej sterylizacji podłoża klatek w zoo, bo przecież jaką musi mieć parę (ta świadomość) że jest w zasadzie od zawsze nie do wyrugowania.

Tak tylko jeszcze gwoli ciekawostki:

Jeżeli zaś Ja określa Nie–Ja (Niejaźń), to zachowuje się ono (Jaźń) jako chcąca i działająca; wtedy powstaje filozofja praktyczna, czyli nauka moralności, opierająca się na czystym popędzie — sumieniu, które wyraża się w kategorycznym imperatywie: "działaj zawsze według swego najgłębszego przekonania o swym obowiązku".
źródło:http://www.gutenberg.czyz.org/word,20312

I jeszcze tylko:

Mamy więc przed sobą pierwszy system transcendentalny. Z Absolutu, który tu jest jaźnią bezwzględną, snuje się wszystko koniecznie, idealnie, a priori; cała filozofia streszczona w jednej zasadzie. Ta jedność przynęca umysły, ale przy tym rażące błędy tego systemu wołają o poprawkę. Honor tej poprawki przeznaczony był Schellingowi, uczniowi i następcy Fichtego. Schelling w pierwszych latach swego zawodu filozoficznego, krążył tylko w kółku pojęć swego mistrza; ale niebawem zmiarkował, że te unbegreifliche Schranken des Ich, te niejaźnie, które mają być niczym, a jednak ograniczać mają i odbijać wszechwładną działalność jaźni, przed poważną krytyką ostać się nie mogą. Usiłował więc, nie porzucając stanowiska Fichtego, postawić tę niejaźń na równi z jaźnią. Atoli stąd mu wypadło, że ani jaźń, ani niejaźń nie mogą być najwyższym pierwiastkiem, Absolutem, gdyż w taki sposób tak jedno jak drugie jest czymś względnym; a zatem Absolut musi być jeszcze ponad jaźnią i niejaźnią. Cóż więc będzie tym najwyższym Absolutem? – bezwzględna tożsamość jaźni i niejaźni, myśli i bytu, ducha i natury; – ta tożsamość jest wszechbytem, Bóstwem; porządek zaś idealny i realny, to niby przeciwne bieguny tegoż Absolutu, ale w istocie (realiter) te dwa porządki są jedną i tą samą rzeczą. Poznanie tej zasady powszechnej tożsamości porządku idealnego i realnego jest, według Schellinga, pierwszym krokiem w filozofii; dowodzić jej nie można, gdyż ona właśnie jest podstawą wszelkiego dowodzenia, wszelkiej pewności, bo wszelka wiedza właśnie na tożsamości pojęcia i przedmiotu się zasadza (5). Zatem inaczej poznać jej nie możemy, jak bezpośrednią umysłową intuicją Absolutu.
source:http://www.ultramontes.pl/morawski_filozofia_3.htm

Ten najwyższy Absolut - bezwzględną tożsamość jaźni i niejaźni, Jung pro-dukując zre-dukował ostatecznie do Jaźni - Misterium Coniunctionis (zjednoczenie przeciwieństw), do kamienia filozoficznego wbijającego się w serce dychotomicznej natury pola i otaczającego ją naskórkiem. Kiedy Misterium Coniunctionis dobiegnie końca i zaprzestanie być procesem, trójca (białe jednoczenie czarne) się zjednoczy, i kto wie, może znowu zadecyduje czy się pomnoży wśród łoży czy podzieli w pościeli. No ale o tym nie śmią chyba spekulować nawet najbardziej jajogłowe mózgochlasty.

I tutaj jeszcze trochę o kreatywnym stosowaniu psychedelików, a tym samym pośrednio o neutralizowaniu kompleksów głupoty - przykurczowo odruchowych reakcji świadomości kiełkującej przy zgaszonych światłach.
http://psilosophy.info/yhcblwtfcrctbucwchapbdcu

***Amen***