Mam pytanie odnośnie LSD i Grzybów. Interesuje mnie pewien temat, wyczytałem że psylocybina/psylocyna nie jest szkodliwa a przynajmniej nic takiego nie wykryto ani żeby kiedykolwiek ktoś przedawkował. ALE psylocybina jest strukturalnie podobna do LSD... Syd Barrett, pierwszy wokalista Pink Floyd, jak donoszą biografie, przedawkował kwas. R.Wright powiedział kiedyś że przy dużych ilościach dosłownie smaży Ci się mózg. I to się stało u niego. Przez całą wczesną działalność Syd dał się poznać kolegom z zespołu jako facet wierzący b.głęboko w uzdrawiającą moc i potencjał psychodelików. Wierzył mocno w takie rzeczy. Ironia że skończył jak skończył. Macie jakieś teorie na ten temat? McKenna opisując grzybowe tripy często podkreślał, że on bierze takie ilości że ma elfy na strychu... i że warto w takie rejony celować Macie jakieś zdanie wyrobione? Znacie historię Syda i Floydów? Wiadomo, lata '60.. rozkwit lsd i topowy szał... ale nie poruszam tutaj wątku bad tripów. Kumpel mi mówił że jego znajomy zamknął się na strychu kiedyś przez miesiąc bo miał po prostu bad tripa. Nie chcę tego tematu drążyć i rozwijać bo to jeden z tych "słyszałem że..". Czyli ktoś mi powiedział, ktoś coś palnął, nie do końca lubię słuchać takich opowieści bo zalatuje smrodem kłamstwa... ale myślałem ostatnio nt. przejścia, czyli w moim żargonie "przekroczenie progów gate'a" na topowej fazie tripa. Przejście "na drugą stronę", może powodować w skrajnych przypadkach takie komplikacje? Gilmour z Masonem opowiadali że spojrzeli mu pierwszy raz w oczy gdy po kilku dniach znaleziono go (nie pojawiał się na próbach, nikt nie wiedział co się z nim dzieje) ... ale to co ujrzeli gdy się z nim zobaczyli - to tylko pustka. Absolutna próżnia. Nie było nic w tych oczach. Facet zgasł już na zawsze. (Shine on you crazy diamond.. szlagierowy numer grupy nabiera nowego sensu gdy się pozna historię..)

PS: Macie pomysły co mu się stało? dlaczego? Znacie więcej niechlubnych przypadków? jak to jest z tym dawkowaniem? Pzdr.

narcoser znam bardzo dobrze historię Floydów- siedze w tym od 20 lat
Czytalem też ostatnia książke na temat Floydów - niezależnego dziennikarza, ktory przedstawił sprawę obiektywnie.

Jesli chodzi o Syda to z ksiązki wynika jednoznacznie, ze jego otoczenie wcale nie uważa, ze czynnikiem jego choroby było na pewno LSD. Moze tak sprawę chcialaby widzieć jego rodzina, ale
to bardzo redukujące i upraszczające wszystko. Sprawa jest zdecydowanie niejednoznaczna.
W tym czasie i w jego otoczeniu: większość ludzi brała i on nie był zadnym tutaj wyjątkiem. Mozesz to porównać do sytuacji spoleczeństwa gdzie "kazdy pije" (czyli tak jak teraz), ale to nie oznacza
ze kazdy popadnie w skrajny alkoholizm. Potrzeba tutaj wielu roznych negatywnych czynników.

Syd był wyjątkiem jeśli chodzi o osobowość, wrażliwosc i to co działo się po wydaniu I płyty Floydów.
Mial problemy z sobą na zasadzie, ze nie chcial sie podporządkować przemyslowi muzycznemu i to go mocno gryzło (naciski).

Wiesz: czasem sie słyszy, ze medytacja moze uaktywnić chorobę psychiczną jaką się ma utajoną. Wiec jest to na podobnej zasadzie: choć pewnie w przypadku LSD
jest o to łatwiej.

Mysle, ze LSD MOGŁO być ostatecznym kamyczkiem do lawiny (choc w książce nikt tak nie postawil sprawy),
ale to byly inne czasy i oni wtedy robili to na pałe.
Dziś mozna to bardziej kontrolować i robić to z głową.

hmmm... nie znam historii Syda, oprócz tego że podobno zapadł na jakąś chorobę psychiczną. Jak wiadomo psychodeliki mogą spowodować ujawnienie się utajonej choroby. Nic więc dziwnego, że jakaś część osób regularnie nadużywających psychodelików będzie narażona na różnego rodzaju problemy psychiczne. Z tym podobieństwem LSD do psylocy(bi)ny też bym uważał. LSD działa na bardzo wiele receptorów w tym dopaminy (dopamina jest odpowiedzialna za wiele chorób psychicznych) , podczas gdy psylocy(bi)na ogranicza się chyba tylko do receptorów serotoninowych, przynajmniej ja nie słyszałem, żeby działała na dopaminowe. Nie zmienia to faktu, że naukowcy raczej zgadzają się w tym że LSD jest dość bezpieczne. Pamiętajmy, że choroba psychiczna może mieć źródło w problemach w życiu osobistym, które pod wpływem psychodelików mogą wyjść na wierzch i zdominować zwykłe życie, szczególnie jeśli ktoś bawi się ogromnymi dawkami w małych odstępach czasu. Choroba mogła również rozwijać się już wcześniej, tylko nikt jej nie zauważał, i rozwijać się niezależnie, aż w pewnym momencie nie sposób było jej nie zauważyć.
A może Syd był tak oświecony, że po prostu nie był w stanie nawiązać jakiegokolwiek kontaktu z przygłupim społeczeństwem (to ostatnie potraktować jako żart)