| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uprawa Copelandia cyanescens(The Cultivation of Copelandia cyanescens)byDavid Barlow© David Barloworiginal text: http://jontrot.free.fr/champignons/Copelandia.pdf backup source: http://www.psilosophy.info/resources/Copelandia.pdf [ tłumaczenie: cjuchu ]
Spis Tresci: WprowadzenieCopelandia cyanescens jest dość łatwy w uprawie i daje sensowny plon. Moje okazy zostały wyhodowane z zarodników dostarczonych przez Pacific Exotic Spora. Istnieją różne opinie na temat taksonomii gatunku Panaeolus i niektórzy mikolodzy nie uznają Copelandia za rodzaj. (przyp.tłum. - obecnie nazwa Copelandia jest przestarzała, wszystkie grzyby zaklasyfikowane uprzednio do rodzaju Copelandia mają obecnie w nazwie Panaeolus, np. Panaeolus [Copelandia] cyanescens) Grzybnia rośnie szybko na agarze słodowo łajnowym (MDA - malt dung agar) i owocnikuje obficie, gdy do zboża doda się koński obornik. Mimo że owocniki są małe są niezwykle mocne. Warstwa okrywowa Copelandii ostatecznie ulega niebieskiej pleśni i musi być usunięta, choć powinna wydać około 40 g grzybów (świeżej masy) na 100 g ryżu/końskiego obornika). Panaeolus cyanescens (zarodniki od PES) jest również bardzo mocny, lecz posiada słabszą grzybnię, która daje mniejsze okazy i dużo mniejszy plon (10 g na 100 g ryżu/końskiego obornika). Warstwa okrywowa również ulega pleśni niebieskiej. Te tropikalne gatunki rosną w podobnych temperaturach, co Psilocybe cubensis. Zarodniki Copelandia cyanescens i Panaeolus cyanescens są trudne do rozróżnienia. Oba mają kształt cytryny i pozostawiają czarne osady. Copelandia cyanescens mierzy około 9,5 x 11 µ, podczas gdy Panaeolus cyanescens mają 11 x 12 µ i mniej się ze sobą zlepiają (każda podziałka na poniższej mikrofotografii ma 1,9 µm). Według mnie Hawajski Copelandia cyanescens oferuje użytkownikowi enteogenu przyjemniejsze doznanie niż łatwiejszy w uprawie Psilocybe cubensis. Faktycznie umieściłbym go w premier cru roślin psychedelicznych, obok miejscowego Kapelusza Wolności (Psilocybe semilanceata) oraz różnych roślin zawierających DMT. Przygotowanie komory do zaszczepianiaGrzybnia grzyba nie posiada, w przeciwieństwie do roślin kwitnących, twardej skóry ochronnej, tak więc jest podatna na atak innych mikroorganizmów. W naturze każdy grzyb wytwarza miliony zarodników, z których niewiele się rozmnoży. Dlatego przy pracy wewnątrz musimy najpierw skonstruować komorę do zaszczepiania by zapewnić sterylne warunki. Laboratoria grzybowe stosują Komory Laminarne, w których potężny wentylator przepycha powietrze przez duży filtr HEPA, lecz są one bardzo drogie. Moja komora do zaszczepiania oparta jest na pomyśle Stephena Peele'a (zobacz FMRC). Szklane akwarium o wymiarach 61 x 39 x 30cm kładzione jest na bok. Odsłonięte krawędzie przeciera się papierem ściernym szmerglowym by nie były tak ostre i zdejmuje się wąskie paski szkła u góry i u dołu wejścia. Do przedniego panelu przykleja się taśmą klejącą arkusz folii, a spód zwisa by obsługujący mógł włożyć pod nim ręce. Ewentualnie można w tym celu naciąć w folii dwie pionowe szczeliny. Gdy w środku znajduje się odsłonięty materiał, dolna krawędź przytrzymywana jest na miejscu przy pomocy taśmy (musi być to powietrzoszczelne). Gorące wysterylizowane rzeczy powinny leżeć wewnątrz raczej na macie lub talerzu niż na szkle, a ostrze skalpela i końcówki pęsety muszą być wypalone na zewnątrz. Nad akwarium można ustawić przegubową lampę stołową. Szklane akwarium jest lepsze niż pleksiglasowe, ponieważ jest bardziej przeźroczyste i o wiele trudniejsze w zarysowaniu. Mimo że gorsze w przenoszeniu i większe niż trzeba, osobiście preferuję duże akwaria gdyż zapewniają mnóstwo miejsca na ruchy. Wnętrze zostaje zroszone kilkoma pryśnięciami 10% roztworu słabego (pozbawionego detergentu) wybielacza za każdym razem, gdy jest otwierane przy pracy z odkrytym materiałem. Do tego celu idealny jest spryskiwacz roślinny lub kosmetyczny. Spryskiwacz powinien być wyraźnie oznakowany i trzymany w bezpiecznym miejscu - jeśli w okolicy znajdują się dzieci najbezpieczniej jest go opróżniać pomiędzy użyciami. Atomizery kosmetyczne mogą się w końcu zapchać chlorem, nawet gdy do rozcieńczenia stosowana jest dejonizowana woda. By wydłużyć jego życie można go przepłukiwać wodą po każdym użyciu. Gdy w akwarium obecny jest wybielacz trzeba założyć rękawiczki by chronić skórę - najlepiej spisują się cienkie rękawiczki gumowe z pudrem talkowym. (Do wycierania stosuję chusteczkę gdyż wata przykleja się do gumy). Wewnętrzna powierzchnia akwarium może być przetarta do czysta przy pomocy rękawiczek. Powinno się założyć maskę z filtrem węglowym gdyż chlor bardzo podrażnia błony śluzowe. Nie stosuj akwarium na jakościowych meblach gdyż spreje z wybielaczem powodują plamy na lakierze a także na ubraniu. Można również skonstruować glovebox ze spodu mnożarki do roślin z pleksiglasową pokrywką. W pokrywce wycina się dwa otwory i wpasowuje rękawiczki do zmywania. Model ten mierzy 56 x 37 x 22cm (w sklepach B&Q). Mimo że glovebox ten pozwala na mniejszą wymianę powietrza niż akwarium, już go nie stosuję, gdyż ruch rąk jest bardzo ograniczony a wysokość jest nieodpowiednia do zaszczepiania słoików Kilner.
Obornik końskiKoński obornik jest mieszanką bobków, uryny oraz słomy, którym pozwala się przegnić w zamkniętej torbie foliowej by zachować składniki odżywcze. Popularne grzyby Agaricus (pieczarki) uprawia się komercyjnie, na skompostowanym końskim oborniku. Dodawane są różne suplementy i proces jest raczej skomplikowany. Gatunki koprofilne (rosnące na łajnie) są mniej wymagające. Spotkanie dziko rosnących grzybów na oborniku stosowanym w ogrodzie nie jest niezwykłe. Choć cubensis obficie owocnikuje na okrywanym zbożu, copelandia i panaeolus rosną na tym podłożu kiepsko. Podczas pracy z obornikiem niezbędna jest higiena osobista gdyż niektóre farmy zwierzęce są siedliskiem śmiertelnej odmiany E coli, co często podają w wiadomościach. Unikaj stosowania sprzętu kuchennego przy niesterylnym oborniku końskim i umyj ręce po przygotowaniu. Ja sterylizuję małą ilość w słoiku Kilner, który zachowuję do przygotowania MDA, patrz niżej. Można ewentualnie zastosować granulki obornika drobiowego. Kiełkowanie zarodnikówMDA (Agar Słodowo Łajnowy) Ilości nie są krytyczne, lecz roztwór musi zawierać przynajmniej 1,5% agaru by skrzepł. Agar robiony jest z morskich wodorostów i jest sprzedawany jako mączka lub płatki w sklepach ze zdrową żywnością. Czasem ma etykietkę "agar agar" by odróżnić go od "agaru" żelatynowego, który robiony jest z surowców zwierzęcych. Jasny suszony ekstrakt słodu dostępny jest w sklepach dla domowych warzelników. Na syropie z ciemnego ekstraktu słodu wzrost grzybni jest mniej energiczny.
Krok 1 Krok 2 Krok 3 Krok 4 Krok 5
Przy pracy z więcej niż jednym zestawem słoików, każdy powinien być oznakowany niezmywalnym markerem lub ołówkiem Chinagraph. Pisz jedynie po szkle, ponieważ z niektórych pokrywek nie da się usunąć tuszu niezmywalnego markera (z powierzchni nieporowatych tusz można usunąć przy pomocy spirytusu). Świeże zarodniki powinny wykiełkować w ciągu tygodnia, choć starszym może to zająć do trzech tygodni. W cieple, grzybnia copelandii powinna wypełnić mały słoik w około dwa tygodnie po zaszczepieniu, choć nie dorośnie do krawędzi, ze względu na brak wymiany powietrza w słoikach. Dla maksymalnego wzrostu w pokrywkę można wstawić filtr z wełny syntetycznej (w sklepach akwariowych), choć filtry nigdy nie są w 100% skuteczne. Jeśli na powierzchni podłoża znajdowała się ciecz zarodniki mogą być rozproszone i wykiełkować z różnych miejsc. Wszelki obecny płyn można rozprowadzić po ściankach słoika by usunąć zaparowanie podczas oglądania. Podstawą jest zaszczepienie zboża świeżą grzybnią - z czasem się spłaszcza i staje mniej energiczna. Grzybnia copelandii jest biała i często rozwija promieniste struktury. Wszelkie kolorowe grzybnie będą pleśniami z zarodników z powietrza. Jeśli się pokażą, podłoże powinno zostać usunięte, ponieważ zarodniki będą zrzucane wewnątrz słoika. Oślizły pierścień wokół krawędzi wskazuje na zakażenie bakteryjne. Kultura zbożowaNa każdy litrowy słoik Kilner: Niektóre marki ryżu są niesamowicie lepkie. Ryż można przetestować poprzez przepłukanie w gorącej wodzie - jeśli woda pozostaje czysta, jest odpowiedni. Łatwo gotowalny ryż, znany również jako ryż preparowany termicznie (parboiled), jest gotowany na parze w celu zmodyfikowania skrobi. Każdy łatwo gotowalny brązowy ryż powinien być okej, lecz idealny jest łatwo gotowalny brązowy ryż Tesco American. Upewnij się, że składniki są dokładnie wymieszane i podgrzane bezpośrednio przed stężeniem gipsu. Dodanie gipsu (siarczanu wapnia) jest szczególnie użyteczne przy ziarnie ryżu gdyż zmniejsza zbrylanie. Dostępny w sklepach rzemieślniczych jako gips modelarski. Krok 1 Krok 2 Krok 3 Krok 4 Wykładanie zaszczepiaczaNiektórzy hodowcy po prostu przykrywają zboże w słoikach. Wymaga to większej ilości słoików Kilner, a grzyby są trudne do zebrania. Wyłożenie zboża jest dogodniejsze i daje lepszy plon. Odpowiedni pojemnik stanowi dwulitrowa rynienka po lodach (19 x 15cm) lub spód pudełka kanapkowego o podobnym wymiarze. Jest to następnie umieszczane wewnątrz większego pojemnika z wodą, by podtrzymać wilgotną atmosferę. Krok 1 Krok 2 Krok 3
Okrywanie i uprawianiePrzy uprawie Agaricus na okrywę stosuje się torf zmieszany z kredą (węglan wapnia) lub wapnem (tlenek wapnia). Preferowanym typem jest mech (Torfowiec) torfowy - cięższy torf turzycowy jest nieodpowiedni. Jest zazwyczaj sprzedawany w 60-80 litrowych lub większych torbach. Mech torfowy posiada niską wartość pH, która jest zbyt kwaśna by stosować go samego. Posiada on również niską wartość odżywczą. Dodawana jest pewna ilość kredy lub wapna, by zbuforować kwasowość, czyniąc wartość pH bardziej neutralną. Dla copelandii powinno się zastosować mech torfowy i miał wapna ogrodowego w stosunku wagowym 2:1 (8:1 objętościowo). Umieszczenie suchych składników w szczelnym pojemniku i wstrząśnięcie pozwala łatwo je wymieszać. Kompost z mchu torfowego jest doskonałą okrywą dla cubensis i w odróżnieniu od surowego torfu dostępny jest w małych ilościach. Jest on mniej kwaśny niż surowy torf i ma dodane składniki pokarmowe. Sprzedawcy ogrodowi opisują ten produkt jako kompost, mimo że nie ma żadnego związku z kompostem ogrodowym lub grzybowym. Surowa okrywa jest spryskiwana, by osiągnąć równomierne nawilżenie, a następnie pasteryzowana. Pasteryzacja jest korzystniejsza niż sterylizacja, ponieważ zachowuje dobroczynne mikroorganizmy, które opóźniają zakażenie niższymi grzybami. Sterylizacja jest zadowalająca dla copelandii, choć nie jest polecana dla wolno rosnących gatunków, takich jak Psilocybe cyanescens. Nieobrobione okrywy z torfu/wapna i kompostu zakażą się bardzo szybko Trichodermą. Uważam, że cubensis pinuje szybciej i obficiej na kompoście niż na torfie/wapnie. Do copelandii stosuję torf/wapno gdyż przekonałem się, że kompost jest podatny na pleśń pajęczynową (Dactylium), gdy nie zostanie gwałtownie skolonizowany przez grzybnię grzyba. Krok 1 LUB Umieść nawilżoną okrywę w naczyniu żaroodpornym z pokrywką i mikrofaluj aż zaparuje. Krok 2 Krok 3 Krok 4
Plony są generalnie większe w środowisku wilgotnym. Jednak, jeśli wilgotność jest zbyt wysoka na kapeluszach mogą się pojawić czarne łatki w wyniku Plamistości bakteryjnej (Pseudomonas). Plamistość powinno się wytrzeć z kapeluszy, a wilgotność zmniejszyć poprzez uniesienie lub częściowe zdjęcie pokrywy. Nadmierna wilgotność przerywa pełne otwieranie kapeluszy i zmniejsza wytwarzanie zarodników. Utrzymuj okrywę wilgotną poprzez spryskiwanie w miarę potrzeby. Copelandia ulega zakażeniu o wiele wcześniej niż cubensis, zaszczepiacz i okrywa zmieniają kolor na niebieski. Uprawa copelandii jest szczególnie trudna w upalną pogodę gdy temperatury w ciągu dnia sięgają dużo ponad 20°C. Małe łatki zakażenia i otaczający obszar można spryskać roztworem wybielacza. Próbowałem wymienić zakażone okrywy w pojemnikach i w słoikach Kilner lecz stają się na powrót zakażone, ponieważ to sam zaszczepiacz jest zakażony. Komercyjni hodowcy stosują fungicydy. Zabijają one niższe grzyby, podczas gdy wyższe, owocnikujące grzyby pozostają nienaruszone. Pozostałości fungicydów mogą stwarzać zagrożenie zdrowotne, więc ich unikam. Jeśli podczas owocnikowania problemem staną się muchy, bardzo skuteczne jest spryskanie złocieniem (pyrethrum). Ten naturalny środek owadobójczy jest ekstrahowany ze złocienia różowego (pyrethrum daisy - Tanacetum coccineum - Wrotycz różowy) i jest zazwyczaj mieszany z tlenkiem piperonylobutylu (piperonyl butoxide), by uczynić pyretryny skuteczniejszymi. Związki te mają bardzo niską toksyczność i są stosowane przy uprawach spożywczych i w medycynie. W przemyśle grzybowym, zarodniki przenoszone drogą powietrzną znane są z powodowania problemów zdrowotnych. By zmniejszyć narażenie, plastikowy pojemnik można przewachlować na zewnątrz lub można zbierać grzyby przed pęknięciem zasnówek. Przegotowanie grzybów przez kilka sekund i wypicie ostudzonej wody powinno ustrzec przed jakąkolwiek reakcją alergiczną - najlepiej to powtórzyć, by wyekstrahować wszystko. Odciskanie zarodnikówWybierz dojrzały okaz, na którym w pełni otworzył się kapelusz i usuń trzon - kapelusze copelandii rozwijają się lepiej, gdy wilgotność jest zmniejszona poprzez uniesienie lub częściowe zdjęcie pokrywy. Pasek białego papieru umieść na spodku w akwarium. Po spryskaniu wnętrza szklanki drobną mgiełką połóż kapelusz na papier i przykryj go szklanką. Po 24 godzinach powinny być widoczne zarodniki - by uzyskać gęsty odcisk, pozostaw go na kilka dni. Zdejmij szklankę i kapelusz i pozwól odciskowi wyschnąć. Po wyschnięciu powinien on zostać złożony, umieszczony w płaskiej zamykanej torebce i zamrożony. Zamrożone odciski zarodników copelandii pozostają zdolne do życia przez wiele lat, w odróżnieniu od cubensis, mimo że kultury grzybni na MDA w lodówce wytrzymają jedynie kilka miesięcy (bardziej wyszukany przepis podłoża, patrz DSMZ, Podłoże 781). Zakonserwowanie grzybówNajprostszym sposobem przechowania grzybów jest ich dokładne ususzenie i zamrożenie. Ja wykładam je na talerzu na górze szafki do przesuszania bielizny - psilocybina jest niszczona w powietrzu o temperaturze ponad 50°C. Grzyby powinny być twarde po wyschnięciu przed zapakowaniem i zamrożeniem. Copelandia traci o wiele mniej mocy podczas suszenia niż cubensis. Przygotowanie inkubatoraIdealnym inkubatorem jest tradycyjna domowa szafka do przesuszania bielizny. Jednak szybko stają się zbyteczne w miarę jak instalowane są wydajniejsze bojlery kombinowane, co uwalnia od zbiorników z poddasza i bojlerów zewnętrznych. Więc możemy zrobić inkubator stosując plastikowy pojemnik z płaskim dnem i przezroczystą pokrywą, umieszczając go na macie grzewczej dla gadów lub na podgrzewaczu gąsiora. Między podstawą a górą pojemnika nieuchronnie wystąpi gradient temperatur, więc stosowana jest przekładka chroniąca słoiki od dotykania gorącej podstawy i zawieszany jest na sznurku 12V wiatraczek komputerowy - stosowanie śrub przy przekładce wygląda profesjonalnie, lecz jest bardzo hałaśliwe. Wiatraczek jest podłączony do zasilacza sieciowego i może chodzić na niższym napięciu, by jeszcze bardziej zmniejszyć hałas - należy uważać, by nie odwrócić polaryzacji, gdyż wiatraczki te nie posiadają diody zabezpieczającej. Słoiki są umieszczane do góry nogami, by podłoże pozostało suche, a sonda temperatury przyczepiana jest pinezką (White Tack). Słoiki Kilner umieszczane są na bokach upewniwszy się, że filtry nie są zablokowane - słoiki są o wiele bardziej podatne na zakażenie Mokrą Plamą (Bacillusem), gdy stoją pionowo. Dla agarowych lub zbożowych kultur copelandii idealną temperaturą jest do 27°C, chociaż okryty zaszczepiacz copelandii nie powinien być podgrzewany powyżej 21°C, gdyż staje się podatniejszy na pleśń niebieską - w takim przypadku do plastikowego pojemnika powinno się dodać wody, by utrzymać wysoką wilgotność, a wiatrak powinien być ustawiony na najwolniejszą prędkość, by uchronić okrywę przed wysychaniem. Monitoruj temperaturę, a jeśli trzeba, wtyczkę podłącz do ściemniacza lub termostatu. Można zastosować dwukanałowy termostat umożliwiający trzymanie agaru i zboża w temperaturze 27°C w jednym pudełku, a rynienek z zaszczepiaczem w 21°C w drugim pudełku. Grzyby a prawoRząd UK umieścił wszystkie grzyby zawierające psilocybinę w Klasie A Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii z 18 lipca 2005. Uprawa lub sprzedaż grozi maksymalną karą dożywotniego pozbawienia wolności. Niestety nasz rząd mało interesuje się swobodami obywatelskimi i ignoruje przytłaczające dowody, że grzyby są mniej szkodliwe dla większości użytkowników niż tytoń lub nadużywanie alkoholu. Mimo że nikt nie został jeszcze w UK wysłany za grzyby do więzienia, myślę że byłoby rozsądniej, przyjąć strategię minimalizującą narażenie na ryzyko. Oto moja:
PrzestrogaGrzyby psilocybowe są bardzo mocne. Prawdopodobnie najlepiej ich unikać, jeśli jest się w złym nastroju, gdyż doznanie może być dojmujące. Powinno się ich również unikać w czasie choroby, gdyż mogą osłabić system immunologiczny. Jeśli używasz grzybów samemu i napotkasz trudności, pomocnym może być doświadczony towarzysz, z którym pospacerujesz lub posiedzisz. Jeśli wolisz spacerować samemu, polecałbym zabrać telefon komórkowy, plastikową butelkę wody i unikać ruchu ulicznego. Oczywiście nigdy nie powinno się prowadzić lub obsługiwać maszyn pod ich wpływem - najlepiej nie prowadzić aż do następnego dnia, gdyż ocena własna może być złudna. Należy uważać, by nie pozostawić magicznych grzybów gdzieś, gdzie mogą zostać zjedzone przez dzieci i nie stosować ich podczas ciąży. Pół grama suszonej copelandii powinno wytworzyć silne efekty (sucha masa to około 14% świeżej masy). Jeśli wolisz, można przyjąć płynny wyciąg z grzybów po podgotowaniu ich przez kilka sekund - najlepiej to powtórzyć, by wyekstrahować wszystko. Przy przyjmowaniu na pusty żołądek pełne efekty powinno się osiągnąć po półtorej godziny, a znośna normalność powinna powrócić po czterech, choć może nie powrócić zupełnie aż do kolejnego dnia. Nawet przy wyższych dawkach nie odnotowałem, by efekty trwały o wiele dłużej. Branie grzybów po jedzeniu powoduje zazwyczaj niestrawność i opóźnienie nadejścia efektów. W przypadku niekorzystnych skutków, miej pod ręką wodę pitną w plastikowej szklance lub butelce. Absolutnie żadnego szkła. Powinno się unikać napojów kofeinowych, a także alkoholowych, konopi lub wszelkich innych dragów. Objawy psychotyczne mogą być przytłaczające, lecz z czasem powinny się poprawić jeśli osoba zachowa spokój, najlepiej przy minimalnym oświetleniu. W takim przypadku wszelkie dalsze eksperymentowanie powinno być podejmowane przy zmniejszonej dawce. PomoceSzybkowarWybierz model posiadający regulacje niskiego i wysokiego ciśnienia, zazwyczaj 5 i 15 psi (0,35 i 1,05 kg/cm2), który może pomieścić parę litrowych słoików Kilner. Ja stosuję stary Tower Rapide Chef 4305, który ma ciężarki dla 7 i 15 psi. Każdy 6 litrowy model Tower z dwuciężarkowym ustawieniem powinien być dobry (niektóre mają ciężarek tylko dla 15 psi), lecz sprawdź najpierw wysokość dla swoich słoików. Prestige i Tower robią większe szybkowary aluminiowe High Dome, które można nastawić między 5 a 15 psi poprzez regulowanie grzania, lecz podczas sterylizacji słoików Kilner trzeba go doglądać, by mieć pewność, że nie przekroczy ciśnienia. Sklepy Agros mają dobry wybór. Uszczelkę naciera się olejem spożywczym w celu natłuszczenia. Komercyjnie stosowane są duże bezuszczelkowe autoklawy (asortyment All-American dostępny jest w Fungi Perfecti). Po zamknięciu autoklawy nie wydzielają pary. Ciśnienie jest odczytywane z tarczy i regulowane ciepłem. Słoiki na zaszczepiaczJa stosuję tradycyjne słoiki konserwowe z filtrami, które zaszczepiam podłożem agarowym. Dostępne są również torby na zaszczepiacz z samo zasklepiającymi się łatkami do wstrzykiwania. Kupowanie strzykawek z zarodnikami za każdym razem jest drogie, a robienie własnych wymaga wiele odcisków z zarodnikami. Osobiście uważam, że słoiki są o wiele łatwiejsze przy pracy. (Słoiki konserwowe znane są w US jako słoiki przetwórcze). Używaj słoików konserwowych z opaską gwintową - zobacz słoik Kilner powyżej. Powinny być sterylizowane maksymalnie przy 7 psi (0,5 kg/cm2). Przy 15 psi często pękają. Słoiki Kilner nie są już wytwarzane, chociaż zarówno Ball, jak i Leifheit produkują słoiki konserwowe z zakrętką o tym samym rozmiarze. Możesz oczywiście zastosować jakikolwiek słoik z metalową zakrętką (pokrywki PVC zdeformują się przy sterylizacji, podczas gdy polipropylenowe są niezniszczalne). Zrób od spodu w pokrywce kilka otworów szydłem, tak by zadziory nie naciskały na filtr (w przeciwnym razie przez filtr mogłoby przechodzić zbyt dużo powietrza). Przeautoklawuj filtr, by go obkurczyć, pozwól wyschnąć i przytnij nożyczkami by ciasno dopasować pod pokrywką. Ewentualnie można zrobić pojedynczy otwór w metalowej pokrywce i wypełnić filtrem z bawełny syntetycznej (w sklepach akwariowych). Filtry do słoików zaszczepiaczaSłoiki na zaszczepiacz wyposażone są w autoklawowalne filtry, by umożliwić wymianę powietrza bez wtargnięcia mikroorganizmów. Hodowałem również zaszczepiacz po zdjęciu ze szklanych pokrywek Kilner gumowych pierścieni uszczelniających i dociśnięciu plastikowej opaski gwintowej, by zapewnić pewną wymianę powietrza. (W niektórych amerykańskich poradnikach odwracany jest uszczelniający dysk metalowy i dociskana jest gwintowana opaska.) Mimo że wynikły zaszczepiacz wygląda zdrowo okrywa zostaje zakażona bardzo szybko Trichodermą. Nawet, jeśli wytworzone zostaną grzyby okres pozbawiony choroby będzie zmniejszony. Zmarnowałem przez tę metodę znaczną ilość czasu, ponieważ obecne w zaszczepiaczu zakażenie nie jest widoczne gołym okiem. Szerokowlotowe dyski filtrowe wielokrotnego użytku dostępne są w Fungi Perfecti - reklamowane są jako 90mm, mimo że filtry mają 85mm średnicy. Początkowo są bardzo ciasne pod opaskami gwintowymi Kilner, lecz kurczą się około 1mm po użyciu dopasowując się doskonale. Pasują również do słoików Ball i Leifheit. Filtry plamią się przy użyciu i powinny być wybielane między zastosowaniami by utrzymać je w sterylności (nie jest to szkodliwe, ponieważ zrobione są z materiału syntetycznego). Moczę je w łagodnym roztworze wybielacza w słoiku aż będą czyste (stosuję pokrywkę by zapobiec oparom). Filtry powinny mieć ograniczoną powierzchnię by zmniejszyć parowanie ze słoików. Narysuj ołówkiem okrąg wokół 5 pensowej monety (18mm średnicy) i nałóż emalię na obszar zewnętrzny - patrz wyżej. Jeśli słoiki stosowane są dla wolno rosnących gatunków, otwór filtra można ograniczyć dodatkowo taśmą, by zapobiec przedwczesnemu wysychaniu zboża, lub słoiki można przechowywać w wilgotnym pojemniku. [ tłumaczenie: cjuchu ] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odsłon od 30.08.2012
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||