Panaeolus affinis

Panaeolus affinis (E. Horak) Ew.Gerhardt


synonimy:
Copelandia affinis E. Horak

Cechy makroskopowe:
  • Kapelusz: Do 25 mm szerokości, półkulisty gdy młody, następnie wypukły lub zaokrąglony-garbaty. Szaro brązowy. Mocno higrofaniczny, schnący do bladego, często z oliwkowymi odcieniami na rowkowanej krawędzi. Wierzchołek pomarszczony. Miąższ białawy do blado szaro brązowego, z niebiesko zielonymi plamieniami (badanie typu).
  • Blaszki: Przymocowane, szare do blado brązowych, z wyraźnym oliwkowym odcieniem, pstrokate, cętkowane, i z białą sterylną krawędzią blaszki.
  • Trzon: Średnio 85 x 3 mm, smukły, walcowaty, białawo/blado szaro brązowy, barwiący na niebiesko zielono po uszkodzeniu, podstawa biała-owłosiona, suchy, oprószony na górze, włókienkowaty blisko podstawy, pusty, łamliwy/kruchy.

Cechy mikroskopowe:
  • Zarodniki/Bazydiospory: 9-11,5 (13) x 7-8,5 x 5-5,5, gładkie, przeźroczyste, wyraźnie wydłużone, spłaszczone w widoku z przodu, zawsze dłuższe niż szersze, pora rostkowa równa, wezbrana.
  • Podstawki: Przeważnie 4 zarodnikowe, rzadziej 2 zarodnikowe. Średnio 20-25 x 8-10 µm. Sulfidy (sulphidia) nieobecne.
  • Pleurocystydy: Metuloidy z żółto brązowymi ściankami komórkowymi. Podobne do typu cyanescens. Średnio 40-60 x 13-20µm, często inkrustowane na wierzchołku kryształkami.
  • Cheilocystydy: Brzuchate do butelkowatych, koniuszek często główkowato-główkowatawy, szkliste, średnio 20-35 µm długości.

Siedlisko: Na glebach w ściółce liściastej. Sporadycznie na butwiejącym drewnie.

Przebadany materiał: Holotyp z Nowej Gwinei, Papui, Bulolo, (Agathis Res, Horak, 2.2.1972, p.p.maj. Copelandia affinis (ZT 72/121)). Jak dotąd, gatunek ten jest znany jedynie z Nowej Gwinei (Azja). Przebadane zostały jedynie dwie kolekcje (ten rodzaj i jeszcze jeden) jako część Badania Typu Gerhardta.

Omówienie: Gatunek ten jest odróżniany od Panaeolus cyanescens głównie po mniejszych zarodnikach. Powinno się również wspomnieć, że substraty z gleby lub rozkładającego się drewna czynią ten Panaeolus bardzo wyjątkowym. Bardzo podobny jest Panaeolus lentisporus, lecz jego zarodniki są jeszcze bardziej spłaszczone, posiadają również jeszcze szersze zarodniki z niezwykle widocznie wystającą porą rostkową.

Komentarz: Zebrany materiał był obfity i w dobrym stanie. W badaniu Gerhardt stwierdził, że kilka gatunków różniło się istotnie zarodnikami. Oddzielił je do kolekcji, którą oznaczył jako No. 72/121-a, odróżnianej od pozostałego materiału. Z No. 72/121-a opisał Panaeolus lentisporus. Większość kolekcji była zgodna z cechami podanymi w opisie oryginalnym. Wymiarami zarodników Horaka były 9-10 x 7,5-9 x 5-6,5 µm (które są krótsze). Może tak być, ponieważ Horak nie zmierzył zarodników, które zostały utworzone z podstawek 2 zarodnikowych. W opisie Horaka nie zostały również wspomniane podstawki dwusterygmowe.

source - www.mushroomobserver.org

Zdjęcia na www.mushroomobserver.org

tłumaczenie: cjuchu
[ Powrót do spisU ]    [ Lista znanych gatunkooW ]    [ Album gatunkooW ]    [ Zasugeruj brak gatunkU ]
PoradnikI ]   [ Honorowi psilodawcY ]   [ PsilosOpediuM ]   [ FaQ ]   [ ForuM ]   [ GalerY ]   [ TripograM ]   [ DarwiN ]   [ LinkI ]   [ EmaiL ]  

© psilosophy 2001-2024

PoradnikI ]   [ Honorowi psilodawcY ]   [ PsilosOpediuM ]   [ FaQ ]   [ ForuM ]   [ GalerY ]   [ TripograM ]   [ DarwiN ]   [ LinkI ]   [ EmaiL ]  

© psilosophy 2001-2024