Cechy makroskopowe:

• Kapelusz: 2-8 cm szerokości, wypukły do dzwonkowatego, szybko otwiera się do szeroko wypukłego, często z niskim, szerokim garbkiem. Ciemno niebieskawo zielony, w wieku dojrzałym czasem blaknie. Powierzchnia lepka w czasie gdy wilgotna i pokryta niebieskawo zieloną, zdejmowalną, żelatynowatą błonką. Krawędź równa, ozdobiona białawymi ciapkami, pozostałościami po częściowej zasnówce. Miąższ cienki, białawy, pogrubiający się blisko środka.
• Blaszki: Wąsko przyłączone, szerokie, koloru płowo do gliniasto brązowego, czasem purpurawo zabarwione, z białymi krawędziami.
• Trzon: 30-80 mm długości na 3-12 mm grubości, prawie w kolorze kapelusza, rozszerzany blisko wierzchołka, i zgrubiały przy podstawie. Powierzchnia pokryta białawymi łatkami. Częściowa błoniasta zasnówka, pozostawiająca w górnych regionach trzonu delikatny, błoniasty pierścień, który jest białawy u góry i niebieskawo zielony u dołu, z wiekiem czasem zanikający.

Cechy mikroskopowe:

• Zarodniki/Bazydiospory: W zrzucie winnoczerwono purpurowo brązowe do purpurowo czarnych. 7,5-9 na 4,5-5 µm, elipsoidalne, grubościenne z centralną porą rostkową.
• Cheilocystydy: Butelkowato główkowate i zdecydowanie główkowate, 40-55 na 10-12,5 µm.
• Pleurocystydy: Z kończykami zgrubiałe, 40-60 na 10-15 µm.

Siedlisko: Szeroko rozpowszechniony na Wyspach Brytyjskich, w północnej Europie i na zachodzie Ameryki Północnej, na szczątkach drzewnych, w ogrodach, parkach i okazyjnie na obszarach trawiastych skrajów lasów. W Pacific Northwest (północno zachodnie stany USA nad Oceanem Spokojnym) grzyb ten rośnie pod drzewami iglastymi, a w regionach południowo zachodnich pod osikami. W południowej Kalifornii można go znaleźć pod dębami.

Omówienie: Aktywność podejrzewana lecz nie znana. Spektakularnie piękny grzyb, Psilocybe aeruginosa w większości książek wymieniany jest jako Stropharia. Noordeloos (1995) zaproponował nową kombinację, przypisując tego grzyba, bardziej trafnie do rodzaju Psilocybe, zgodnie z sugestiami Alexandra Smith'a (1979). Grzyb ten z historycznego punktu widzenia notowany był jako trujący, być może z uwagi na jego zawartość psilocybiny. (Niektóre książki wciąż informują, że jest trujący, bez przedstawienia szczegółowego omówienia lub odnośników. Analizy okazów z Waszyngtonu nie wykazały psilocybiny ani psylocyny (Beug i Bigwood 1982b). Znam ludzi, którzy jedli ten grzyb bez efektów. W Europie uznaje się go za jadalny. Jako że spożywalność tego gatunku jest wątpliwa, wskazana jest ostrożność póki nie zostaną przeprowadzone dalsze badania biochemiczne. Patrz również Psilocybe caerulea (= Stropharia caerulea) (Łysiczka niebieskawa).

source - Paul Stamets "Psilocybin Mushrooms of the World"

Zdjęcia na www.mushroomobserver.org