Cechy makroskopowe:

• Kapelusz: (5-) 15-20 (-35) mm średnicy, rozwarty lub wypukły do dzwonkowatego, staje się rozpostarty, żłobiony, higrofaniczny, żółtawo brązowy lub żółto złoty, niektóre młode postacie nie są mocno brązowe. Jedynie krawędzie przebarwiają się na kolor niebiesko zielony po uszkodzeniu.
• Blaszki: Przyrośnięte, jasno fioletowo szare do ciemno fioletowo brązowe lub czekoladowo fioletowe.
• Trzon: (25-) 55-75 (-95) x (1,5) 3-4 (-5) mm, równy i masywny u podstawy, prosty, przebarwia się na kolor niebiesko zielony w wyniku dotyku lub z wiekiem, u podstawy trzonu widoczne ryzomorfy.

Cechy mikroskopowe:

• Zarodniki/Bazydiospory: (10,4) 12-14 (-17) x (6-) 6,7-7,7 (-8,8) x 6-7,5 µm. Od przodu wydłużone elipsoidalne. Odcisk czarnawo fioletowy.

Siedlisko: Stadny w grupach po 5-20 osobników, rośnie na ziemiach zawierających szczątki drzewne, na gałązkach lub na bardzo zbutwiałych pniach, rzadko na szyszkach, w otwartych lasach sosny Pinus hartwegii przy bujnym występowaniu traw na wysokości 3200-4000 m.

Występowanie: Znany jedynie z wysokich gór Środkowego Meksyku Sierra Nevada (Rio Frio, Popocatépetl i Paso de Cortés), Nevado de Toluca i La Malinche, w stanach Meksyku, Puebla i Tlaxcala.

Sezon: Grzyb ten owocnikuje od sierpnia do października.

Dozowanie: Niedostępne.

Komentarz: Grzyby te wykorzystywane są przez Indian meksykańskich rejonu Popocatépetl, np. w mieście San Pedro Nexapa. Młodsze pokolenie indiańskich dzieci sprzedaje je turystom przy drodze do Popocatépetl, a także w Huautla de Jiménez. Dwie popularne nazwy stosowane przez Náhuatla dla tego gatunku to "niños" i "niñitos". Nazwa Psilocybe aztecorum została nadana temu gatunkowi przez Rogera Heima, ponieważ historycznie nadaje honorowe miejsce, gdyż nawiązuje do azteckich kapłanów i ich ludu, który stosował je ceremonialnie. Byli znani ze stosowania tego gatunku na długo przed przybyciem Hiszpanów i Portugalczyków do Nowego Świata. Językiem Mazateków jest Náhuatl, język ich przodków - Olmeków, Tolteków i ich zdobywców, starożytnych Azteków i ich oddanego niezbadanego Imperium. Nazwy "niños" i "niñitos" - chłopczyki i dziewczynki - są stosowane przez szamanów i innych, uczestniczących w całonocnych czuwaniach i wieczorkach. Gdy spożywane w ceremoniach uzdrawiających i leczniczych, pewne rytuały wykonywane są zależnie od choroby lub nieszczęścia osoby; grzyby są zawsze jedzone parami po dwa i są uważane za męskie i/lub żeńskie - jeden żeński i jeden męski. Zależy to także od dostępnego gatunku, gdyż każdy gatunek posiada różną ilość psylocyny i psilocybiny.

source - www.mushroomjohn.org

Zdjęcia na www.mushroomobserver.org