Cechy makroskopowe:

• Kapelusz: 0,5-4 (5) cm szerokości. Stożkowy do stożkowo-dzwonkowatego, otwiera się od wypukłego poprzez szeroko wypukły do niemal płaskiego, często pofałdowany i z garbkiem. Powierzchnia gładka, półprzeźroczyście żłobiona wzdłuż krawędzi. Czerwonawo brązowy do winowo brązowego, higrofaniczny, blaknący po wyschnięciu do blado pomarańczowo jasno brązowego od środka ku krawędzi, która często jest zabarwiona niebieskawo zielono. Miąższ białawy, natychmiast sinieje niebieskawo w miejscu zranienia.
• Blaszki: Przymocowanie wycięte do zatokowato wyciętego, blisko rozmieszczone, blado różowawo brązowe, stają się ciemno czekoladowo brązowe wraz z dojrzeniem zarodników, z podobnie zabarwionymi, lub bledszymi krawędziami.
• Trzon: 20-60 (100) mm długości na 2-7 mm grubości. Równy poszerzający się ku górze, pokryty drobnymi włókienkowymi szczątkami zasnówki, szczególnie w młodości, gładki z wiekiem. Blado różowawo biały, sinieje niebieskawo w miejscu zranienia. Częściowa zasnówka misternie pajęczynowata, pozostawiająca wątłe łatki, szybko zanikających włókienek. Miąższ różowawo brązowy, twardy, pusty, szybko sinieje niebieskawo w miejscu dotyku.

Cechy mikroskopowe:

• Zarodniki/Bazydiospory: W zrzucie ciemno winno brązowe, lekko elipsoidalne do elipsoidalno jajowatych, 6-9,9 na 3,8-4 µm.
• Podstawki: Czterozarodnikowe.
• Pleurocystydy: Nieobecne.
• Cheilocystydy: 16-24 na 3,5-6 µm, półbutelkowate z wydłużoną szyjką, 1,5-3 µm grubości, czasem rozwidlone lub kończykowate.

Siedlisko: Stadne do wiązkowych na glebach błotnistych i bagiennych na ścianach wąwozów w lasach jodłowych (Abies) i sosnowych (Pinus). Znajdowany w sierpniu do września w Meksyku (stan Meksyku).

Komentarz: Silnie aktywny, sądząc po sile reakcji niebieszczenia. Nazwa Psilocybe wassoni została uprzedzona przez Smith'a i Singer'a 24 dni przed publikacją dzieła Heim'a i Wasson'a (1958), i biorąc pod uwagę międzynarodowe zasady regulujące nazewnictwem, przewodniczy pierwsza opublikowana nazwa. Ponieważ wiele meksykańskich kontaktów zapewnili Singer'owi, w dobrej wierze Heim i Wasson, wydarzenie to stworzyło między dwiema szkołami mikologów rozłam nie ustający przez kilka dekad. Heim i Hoffmann (1958) stwierdzili 0,02% psilocybiny i 0,01% psylocyny w siedmio miesięcznych okazach. Niewątpliwie, świeże okazy są o wiele rzędów wielkości mocniejsze.

source - Paul Stamets "Psilocybin Mushrooms of the World"

Zdjęcia na www.mushroomobserver.org